Ezberler bozuluyor: Erbakan’ın en yakınındaki isimdi… Köy enstitülerinden daha iyisini yapamadık
Eski Başbakan Prof. Dr. Necmettin Erbakan’ın en yakınındaki isimlerden biri olan Mete Gündoğan, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımlarla Köy Enstitüleri hakkında dikkat çeken açıklamalarda bulundu.
Gündoğan, kendi çevresindeki bakış açısına değinerek, “Köy Enstitüleri bizim mahallede pek iyi anılmaz. Hemen karalanır, karşı çıkılır. Ancak bu karşı çıkışların derinliği yoktur. Söylenen birkaç benzer cümle modele değil, içeriğe yöneliktir” dedi.
Köy Enstitülerinin kendi gündeminde uzun süre yer almadığını belirten Gündoğan, “Ta ki burada yayınladığım bir öğrenci mektubunu görünceye kadar” ifadelerini kullandı.
“Köyün birinde, 1941 yılında, bir orta okul öğrencisinin böyle bir mektup yazması çok dikkatimi çekti. Kişiye has bir durum muydu yoksa bir eğitimin sonucu muydu, merakımı celbetti. İşte o merak beni Köy Enstitülerine götürdü” diyen Gündoğan şunları aktardı:
“Bizzat Hasanoğlan Yüksek Köy Enstitüsü’ne gittim, gördüm. Araştırıp inceledim.
Birçok yayın okudum, izledim ve tabi çok üzüldüm.
1940’da kurulumu başlamış köy enstitülerinin.
O yıllarda Türkiye nüfusunun büyük çoğunluğu köylerde yaşıyor. Köyler ise harap!
Köyleri, nahiyeleri ve hatta ilçeleri kalkındıracak adanmış eğitmenler yetiştirmek için devlet bu özgün modeli geliştirmiş.
Öğrenciler günün yarısında teorik dersler alıyor diğer yarısında ise tarım, zanaat, inşaat, sanat vb. alanlarda uygulamalı üretim yapıyorlar. Üretim!
Hatta, sahada bir müddet çadırlarda yatıp kalkarak, kendi okullarını dahi kendileri inşa ediyorlar.
Türkçe, matematik, fen, tarih ve coğrafyanın yanı sıra tarım teknikleri, hayvancılık, marangozluk, demircilik, elektrikçilik, sağlık bilgisi ve el sanatları da öğreniyorlar. Ayrıca müzik, tiyatro ve halk oyunları gibi etkinliklerle öğrencilerin kültürel dünyası da zenginleştiriliyor.
Mezun öğretmenler köylerde yalnızca okuma yazma öğreten kişiler değil, aynı zamanda tarım danışmanı, sağlık eğiticisi ve kültürel önderler konumuna geliyor.
Köy enstitüleri kısa zamanda büyük başarı gösteriyor. Sonra bunlara öğretmen yetiştirmek için Yüksek Köy Enstitüleri de kuruluyor.
Yani bütüncül bir eğitim ekosistemi oluşturuluyor.
Enstitüler, kısa zamanda yabancıların da dikkatini çekiyor. Resmi ziyaretçileri eksik olmuyor.
Kanaatimce, dananın kuyruğu da burada kopuyor!!
Çünkü bunu inceleyenler arasında Amerika’nın Fulbright Komisyonu üyeleri de var. Bunlardan bir profesörün yazdıklarını okudum.
Bu model Amerika’daki sistemden çok daha iyi, diyor.
Bununla bizden daha ileri giderler, diye düşünüyor. Daha birçok tespitleri var.
Sonra,
kısa zamanda hem ideolojik hem de toplumsal açıdan tartışmaların odağına yerleştiriliveriyor Köy Enstitüleri. Yıpratılıyor ve kapatılıyor.
Sağcısıyla solcusuyla birlikte hallediyorlar bu işi.
Yani bu kapatma işi, Türk siyaset yelpazesinin fevkinde bir iş!
Önce
1947’de İsmet İnönü zamanında Hasanoğlan Yüksek Köy Enstitüsü kapatılıyor.
Sonra
Demokrat Parti iktidarıyla birlikte kapatılma/dönüştürülme süreci hızlanıyor. 1950’lerden itibaren klasik öğretmen okuluna dönüştürülüyor. Nihayet 1954’te ilköğretmen okullarına çevrilerek resmen özgün kimlikleri sona erdiriliyor.
Peki, bu arada sürpriz var mı?
Olmaz mı?
Burası Türkiye, burada olağan bir iş yok zaten!
Köy Enstitülerinin kapatılma sürecinde, 1949 senesi sonunda, Milli Eğitim Bakanlığı çatısı altında Türkiye ile ABD arasında ikili bir anlaşma imzalanıyor.
Bu anlaşma ile Fulbright Komisyonu kuruluyor.
Komisyon, Türkiye ile ABD arasında kültürel ve eğitimsel iş birliğini tesis ediyor.
Ama ne işbirliği ha!
Bundan sonra bir daha MEB’den hiçbir özgün sistem çıkmıyor. Çıkamıyor!
Şimdi bu modeli, birçok ayrıntıyı referans göstererek eleştirebilirsiniz.
Bu yazının yeri ve zamanı mı, diye de kızabilirsiniz.
Lakin
bunları yapacaksanız, bana Köy Enstitüleri Modelini aşkın bir model göstereceksiniz.
Uygulanmış ve başarılı sonuç vermiş bir model.
Ben de o zaman size müteşekkir olacağım.
Sizi dinleyeceğim.
Yok gösteremiyorsanız,
böyle bir bütüncül model oluşumu için çalışacaksınız.
Modelin günümüzde nerelerde nasıl uygulanabileceğini ayrıntıları (simülasyonları) ile hazırlayacaksınız.
Buyur yap, dediklerinde sağa sola bakmadan besmeleyi çekip işe başlayacaksınız.
Ülkemizin ihtiyaçlarını düşünün ve çocuklarımızın haline bakın!
Mevcut sistem ile bu çocukları harcayan
ve
ülkeyi bu durumda tutan biziz, biz!”
İMAM HATİPLER ‘BİZİM’ Mİ SORGULAYALIM
Paylaşımının altına gelen yorumlara teşekkür eden Gündoğan kronolojik bir ayrıntı daha aktardı. İmam Hatiplerin açılış tarihini belirten Gündoğan “İmam Hatip okullarının ne kadar “bizim” fikrimiz” dedi.
İşte Gündoğan’ın o yorumu:
“Köy Enstitüleri kapatılıyor (1947-1954).
Fulbright Komisyonu kuruluyor (1949-1950).
İmam Hatip Okulları açılıyor (1950).
Marshal Yardımları yapılıyor (1948-1952).
Bunların hepsini bir mütalaa etmek gerekiyor.
Ve belki de bizim İmam Hatip okullarının ne kadar “bizim” fikrimiz olduğunu sorgulamak gerekiyor.”
